Ohayo!
Przyszedł czas na Chiny...
Chińska Republika Ludowa
Godło
Stolica –
Pekin
Ustrój
polityczny – republika ludowa
Konstytucja
– 4 grudnia 1982
Powierzchnia
– 3 na świecie 9596 960
Ludność –
1 na świecie 1 347 000 000
Język
urzędowy – mandaryński
Numer
kierunkowy - +86
Domena
internetowa - .cn
Strefa
czasowa – UTC +8
Chiny są krajem wielonarodowościowym, liczącym największą na świecie ludność, miliard 300 milionów. Kraj zamieszkuje 56 narodowości.
Narodowości Chin to: Han, Mongolska, Hui, Tybetańska, Weiwuer, Miao, Yi, Dżuang, Biyi, Koreańska, Mandżurska, Dong, Yao, Bai, Tujia, Hani, Kazachska, Dai, Li, Lisu, Wa, She, Gaoshan, Lahu, Shui, Dongxiang, Naxi, Jingpo, Kerkezi, Tu, Daur, Mulao, Qiang, Bulang, Sala, Maonan, Gelao, Xibo, Achang, Pumi, Tadżycka, Nu, Uzbecki, Rosyjska, Ewenkska, Deang, Baoan, Yugu, Jing, Tatarska, Dulong, Orocin, Hezhe, Menba, Luoba, Jinuo
Kraj ten posiada bardzo dużo złóż mineralnych, takich jak: węgiel kamienny, ropa naftowa, rudy żelaza, cynku, ołowiu, wolfram, boksyty, mangan, rtęć itd. Mimo tak dużych zasobów, z których państwo czerpie spore zyski, większość ludności mieszka w skrajnej biedzie.
Główną rośliną uprawną Chin jest ryż. Kraj ten ponadto dominuje na świecie w uprawie pszenicy, jęczmienia, kukurydzy, batatów, tytoniu, herbaty oraz bawełny. Największe znaczenie handlowe spośród tych upraw ma bawełna. Dla własnych potrzeb hoduje się świnie i kurczaki. Popularne jest również rybołówstwo. Chiny są jednym z czołowych producentów ryb na świecie.
W kuchni chińskiej istniej ponad 20.000 różnych potraw.
W
różnorodności najlepsze jest to, że zawsze można znaleźć coś odpowiedniego dla
siebie. Na kulinarną kulturę Chin wpływa kilka czynników. Po pierwsze szerokość
geograficzna i klimat danego regionu, które w tak wielkim kraju trzeba to wziąć
pod uwagę. Konsekwencją różnic klimatycznych są różnice w uprawach, a to
bezpośrednio wpływa na różnice w przygotowywaniu potraw. Ostatnim elementem
jest historia i wpływy sąsiednich państw. Te wszystkie czynniki przyczyniły się
do powstania czterech głównych gałęzi.
Kuchnia północy –
gdzie tematem przewodnim są kluski i makarony a także chleb gotowany na parze.
Najczęściej spotykanym mięsem jest wołowina oraz baranina. Najpopularniejszą
potrawą z tego regionu jest kaczka po pekińsku.
Kuchnia południa –
jest królestwem ryżu i jarzyn słynie ze smażonego ryżu po kantońsku. W tym
regionie potrawy smaży się na głębokim wrzącym oleju przez bardzo krótki czas, dzięki czemu
składniki zachowują swoją kruchość.
Kuchnia wschodu – ze
względu na dużą ilość wody
(jeziora i rzeki w głębi kraju oraz ocean, nad
którym leży Szanghaj) obfituj w ryby i owoce morza. Na wschodzie potrawy są
duszone lub gotowane w różnych sosach i wodzie.
Kuchnia zachodnia –
przypadnie do gustu wielbicielom mocnych przypraw takich jak pieprz lub chilli.
Najbardziej popularną potrawą z tego regionu jest kurczak Gongbao.
Kuchnia północy –
gdzie tematem przewodnim są kluski i makarony a także chleb gotowany na parze.
Najczęściej spotykanym mięsem jest wołowina oraz baranina. Najpopularniejszą
potrawą z tego regionu jest kaczka po pekińsku.
Kuchnia południa –
jest królestwem ryżu i jarzyn słynie ze smażonego ryżu po kantońsku. W tym
regionie potrawy smaży się na głębokim wrzącym oleju przez bardzo krótki czas, dzięki czemu
składniki zachowują swoją kruchość.
Kuchnia wschodu – ze
względu na dużą ilość wody
(jeziora i rzeki w głębi kraju oraz ocean, nad
którym leży Szanghaj) obfituj w ryby i owoce morza. Na wschodzie potrawy są
duszone lub gotowane w różnych sosach i wodzie.
Kuchnia zachodnia –
przypadnie do gustu wielbicielom mocnych przypraw takich jak pieprz lub chilli.
Najbardziej popularną potrawą z tego regionu jest kurczak Gongbao.
Chiński Nowy Rok (Święto
Wiosny) – najważniejsze święto w tradycyjnym kalendarzu chińskim,
przypadające między końcem stycznia a końcem lutego. Od najdawniejszych czasów
jest w Chinach najważniejszym świętem publicznym i prywatnym, zapożyczyły je
również zamieszkujące w Chinach mniejszości narodowe.
Ostateczny
kształt Święta Wiosny ukształtował się na początku naszej ery w wyniku
złączenia się kilku świąt. Tradycyjnie trwa ono piętnaście dni i kończy
się Świętem Latarni. Do dziś pozostało najważniejszym świętem, pomimo
wprowadzenia w 1912 roku w Chinach kalendarza gregoriańskiego.
W Chińskiej Republice Ludowej pierwsze 3 dni chińskiego Nowego Roku
są dniami wolnymi od pracy
~Casket
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz